خاطره شهید صیادشیرازی از آزادی خرمشهر
تاریخ: امیر سپهبد علی صیاد شیرازی در مورد آزادیخرمشهر میگوید: ساعت هشت صبح متوجه داد و بیداد حاج حسین خرازی از بیسیم شدیم، خیلیجا خوردیم. حاجی میگفت: ما زدیم به مواضع دشمن، کارمان هم خوب گرفت اما نیروهایعراقی جلوی ما دستهایشان را بالا گرفتهاند و میخواهند تسلیم شوند. تعدادشانآنقدر زیاد است که نمیتوانیم بشماریم.
مسئله عجیبیبود؛ مانده بودیم با این اوضاع و احوال چه بکنیم. به سربازان عراقی که نمیشد بگوییمبروید توی سنگرهای خودتان، ما نیرو نداریم! این در حالی بود که سنگرهای مستحکمعراقی پر بود از مهمات و انواع آذوقه و تدارکات، طوری که اگر ده روز هم در محاصرهبودند میتوانستند بجنگند؛ اما حالا بدون مقاومت، همه پشت سر یکدیگر دستها رابالا برده بودند و تسلیم شده بودند. همان جا تدبیری اندیشیدیم.
از خرمشهر تااهواز 165 کیلومتر راه بود. ما وسیلهای هم نداشتیم تا اسرا را به عقب بفرستیم. بهنیروهایی که در خط مقدم داشتیم گفتیم که به صورت دشتبان و در یک صف در غرب جادهخرمشهر به اهواز بایستند تا اینکه به یکدیگر وصل شوند. سپس اسلحههای اسرا را گرفتیمو به آنها فهماندیم که فعلا باید در جاده خرمشهر به طرف اهواز حرکت کنند.
ظهر آن روز نیروهایایران از سه طرف وارد خرمشهر شدند و در مسجد جامع به هم پیوستند. پرچم جمهوریاسلامی ایران بر بام مسجد افراشته شد و خونینشهر دوباره خرمشهر شد. در آن لحظهباشکوه که ساعت 14:20 بود، خبر آزادی خرمشهر از رادیو به گوش مردم رسید.
وبلاگ سردار شهید علی اصغر اسدی
درباره این سایت